Czy w ciąży można chodzić do dentysty?

Wiele przyszłych mam zadaje sobie i nam pytanie, czy w ciąży można chodzić do dentysty. Odpowiedź może być tylko jedna – można, a nawet trzeba. Jeśli tylko pacjentka poinformuje swojego lekarza dentystę o ciąży, ten dołoży wszelkich starań, by leczenie zębów było bezpieczne tak dla matki, jak i jej dziecka.

W czasie ciąży, w wyniku zmian w gospodarce hormonalnej kobiety, dochodzi do rozpulchnienia dziąseł. Są bardziej wrażliwe, zaczerwienione, a przy szczotkowaniu mogą krwawić. Przyszłe mamy często myją zęby delikatniej, by nie drażnić bolących dziąseł. To jednak sprzyja narastaniu osadu, namnażaniu bakterii i rozwojowi próchnicy. Dlatego warto częściej niż zwykle umawiać się na wizyty kontrolne do swojego lekarza stomatologa – najlepiej raz na trymestr. Jakie zabiegi stomatologiczne można bezpiecznie wykonać u kobiety w ciąży?

Usuwanie osadu nazębnego w ciąży

Ze względu na wspomniane wyżej zmiany hormonalne usuwanie osadu i piaskowanie zębów warto przeprowadzić dwukrotnie w trakcie ciąży. Tym bardziej że Narodowy Fundusz Zdrowia daje kobietom w ciąży w tej kwestii dodatkowe przywileje. Przysługuje im prawo do nieodpłatnego usuwania kamienia nazębnego raz na 6 miesięcy (podczas gdy normą dla wszystkich ubezpieczonych jest raz na 12 miesięcy). Obydwa zabiegi są całkowicie bezpieczne. Niewskazany jest wyłącznie tzw. skaling ultradźwiękowy.

Leczenie próchnicy i wypełnianie ubytków w ciąży

Zęby najlepiej jest wyleczyć przed planowaną ciążą. Jednak nie zawsze jest to możliwe, czasem także próchnica atakuje w tracie 9 miesięcy. Regułą powinna być wizyta w dentysty w pierwszym możliwym terminie zamiast odkładania leczenia na czas po porodzie. Bakterie Streptococcus mutans, które wywołują próchnicę, nie tylko przenikają wraz z krwią matki do płodu i mogą wywołać zakażenie ogólnoustrojowe. Należy pamiętać, że nieleczona próchnica i inne choroby jamy ustnej podnoszą ryzyko przedwczesnego porodu czy stanu przedrzucawkowego.

Leczenie kanałowe w ciąży

W przypadku leczenia endodontycznego, wymagającego prześwietlenia zęba, lekarz stomatolog powinien rozważyć wszystkie wskazania i przeciwwskazania. Najczęściej leczenie przesuwa się na II trymestr ciąży. Każdy przypadek należy rozważyć indywidualnie, ponieważ stany zapalne wywoływane przez bakterie mogą być dużo bardziej szkodliwe dla rozwijającego się płodu niż leczenie kanałowe.

Zdjęcia RTG w ciąży

Prześwietleń promieniami rentgenowskimi z zasady nie powinno wykonywać się w pierwszym trymestrze ciąży, kiedy kształtują się zawiązki wszystkich organów dziecka. Jeśli ciąża w kolejnych miesiącach rozwija się  prawidłowo, nie ma przeciwskazań do wykonania pojedynczego badania rentgenowskiego. Naturalnie lekarz stomatolog podejmuje decyzję o badaniu tylko w razie absolutnej konieczności.

Przyszłe mamy powinien uspokoić fakt, że brzuch i tarczycę podczas prześwietlania zębów osłania się specjalnym fartuchem, a sam czas ekspozycji na promieniowanie jest na tyle krótki, że ryzyko dla dziecka praktycznie nie istnieje. Zwłaszcza jeśli lekarz posłuży się najbardziej zaawansowaną obecnie metodą, czyli radiowizjografią.

Znieczulenie stomatologiczne w ciąży

Stres wywołany silnym bólem i strachem może wyrządzić dziecku więcej szkody niż jednorazowe znieczulenie do zabiegu stomatologicznego. Potencjalnym zagrożeniem mogą być środki znieczulające zawierające adrenalinę i noradrenalinę, czyli substancje obkurczające naczynia krwionośne. Mogą one wywołać skurcze macicy. Dlatego lekarze dentyści, wiedząc o ciąży swojej pacjentki, stosują tzw. znieczulenie czyste – dużo łagodniejsze środki pozbawione substancji obkurczających. Warto także wiedzieć, że znieczulenie miejscowe (w zastrzyku) jest dużo łagodniejsze dla dziecka niż ogólne (np. gaz rozweselający).

Co warto odłożyć?

Na czas po porodzie warto odłożyć usuwanie zębów (chyba że lekarz dentysta podejmie decyzję o natychmiastowym zabiegu), wszelkie zabiegi protetyczne oraz wybielanie zębów.

Dokładamy wszelkich starań, by publikowane na naszej stronie internetowej materiały informacyjne były zgodne z aktualną wiedzą medyczną. Stanowią one jednak tylko i wyłącznie ogólny materiał informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić konsultacji u lekarza.